बुज्नेले मात्र बुजेको हुन्छ, आसुँ को मुल्य कती हुन्छ ।
यो रुवाइ खोइ भोक को हो कि आमाको खाक को हो मन त मनै हो सानो को पनि
आखिर मनै हो पग्लिहाल्छ अनी गालाको बाटो गरेर बहन थाल्दो रहेछ।
शरीर र काम कठोर भय पनि मुटु त कोमल नै हुन्छ हाम्रो पनि
आफन्त बाट छुटेर रोय कि एक छाक खानु को लागि रोय
आसुँ त त्यहाँ पनि त्यही झर्दो रहेछ, मन त्यसरी नै दुख्दो रहेछ
अनी कोही सबै जना लाई छोडेर टाढा गयपछी को रुवाइ
हाम्रो पनि त मनै हो कहिले काही दुख्छ मुटु बिजाउछ,अनायसै तातो आसु ले गाला भिजाउछ
मान्छे थरी थरी का अनी दु:ख थरी थरी को
तर मन त सबैको दुख्दो रहेछ अनी पग्लियको मन एउटै बाटो गरेर बहदो रहेछ
